Ook op een windstille dag beweegt het maïsveld.

Iedereen kent ze wel, het grote groene gras met flinke pluimen en in het najaar een grote granenkolf, de maïs. In Soest heb je verscheidende maïsvelden, sommige klein en andere wat groter. Op een bewolkte herfstavond besluit ik richting een van deze gewassen te vertrekken voor een foto voor de VVP. De maïs staat rond deze tijd van het jaar vrij hoog dus het kostte de nodige inspanning om bij dit uitzicht te komen. Onder de sluierbewolking door komt toch de zon nog heel even tevoorschijn. Geweldig!

Van maïs en het gewas op zich heb ik zelf niet veel verstand. Wat ik wel weet is dat er veel vogels, zoogdieren en amfibieën tussen het hoge gras leven en hier een schuilplek kunnen vinden. Vooral in de randen waar sommige boeren een bloemenkruidenrand hebben ingezaaid wemelt het inmiddels van de vogels. In mijn volgende foto zal ik hier eens naar opzoek gaan. Het is echt de tijd dat putters, groenlingen, kepen en andere soorten opzoek gaan naar deze uitgebloeide stengels. Hoog boven in de lucht speuren roofvogels als de torenvalk, buizerd en een enkele wouw de velden af opzoek naar muizen en andere knagers die op de afgevallen maïs afkomen. Maar ook geeft het maïsgewas een schuilplek aan hazen, vossen en een reeën populatie. Zolang het mais er nog staat is het echt de moeite om er eens een kijkje te nemen. Gewoon eens een uurtje gaan zitten en je zal verstelt staan hoeveel beweging van dieren je kan waarnemen.